Sinds de release van haar veelgeprezen debuutalbum Messy in 2023 blijft Olivia Dean’s ster stralen. Het project was een rijk gelaagd document over liefde, relaties en zelfontdekking – vertrouwde thema’s omarmd met verfrissende en intieme benaderingen, zowel muzikaal als emotioneel. En of het nu gaat om een Mercury Prize- en drie BRIT Awards-nominaties, de soundtrack van de nieuwste Bridget Jones-film Mad About The Boy, een reeks virale hits of een wereldtournee met uitverkochte shows later dit jaar: de respons op Olivia maakt duidelijk dat haar unieke en kwetsbare formule zowel meeslepend als broodnodig is vandaag.
“Het is op zoveel manieren prachtig overweldigend geweest,” glimlacht Dean. “Ik heb alles gedaan wat ik ooit wilde doen in mijn carrière, ik voel me zo voldaan, tevreden en trots op mezelf.” Dromen op haar bucketlist zijn meermaals vervuld, zoals haar optreden bij Jools Holland’s Hootenanny dat een eigen leven ging leiden op sociale media, en haar kinderdroom om door te breken op Glastonbury’s iconische Pyramid Stage kwam uit met een magische, carrièrebepalende show. Het enige wat nu nog ontbreekt is Strictly Come Dancing (“bel me alsjeblieft, jongens!” grapt ze).
Het is duidelijk dat haar unieke maar soulvolle mengeling van openhartige kunst aanstekelijk werkt en de harten van luisteraars wereldwijd verovert. Haar muzikale stem is een voedende, filosofisch getinte reflectie op de prachtige chaos van het leven en menselijke verbinding – een studie én een omarming tegelijk. In deze volgende fase, waarin ze zich aanpast aan een nieuw normaal van roem en nieuwe dromen voor zichzelf smeedt, zoomt Dean nog verder in op liefde in al haar kostbare nuances. “Het is het enige in het leven waar we geen concrete feiten of onderwijs over hebben, dus wenden we ons tot muziek, film, kunst en elkaar om samen te leren,” zegt ze. “We proberen allemaal ons eigen kleine stukje ervan te begrijpen – hoe we het zouden moeten doen – samen. Ik ben geobsedeerd door liefde, ik ben erdoor gefascineerd. Ik ben er hopeloos in!”
Haar single Nice To Each Other bewijst hoe onuitputtelijk die inspiratiebron kan zijn, sprankelend van romantische mogelijkheden. Daarin vangt ze het gevoel van balanceren bij het leren kennen van iemand nieuw, met haar kenmerkende tastbaarheid: ‘don’t know where the switches are, or where you keep the cutlery.’ Terwijl de gitaar hoopvol tokkelt en ze dromerige harmonieën over de popproductie legt, komt ze tot de eenvoudigste conclusie: ‘oh we could be nice to, oh to each other.’
Het is een speels zelfverzekerd nieuw prisma voor Dean: zoet naïef en doelbewust onafhankelijk. “Ik kan behoorlijk traditioneel zijn in mijn benadering van liefde. Maar het afgelopen jaar ben ik gaan nadenken over een alternatief, op een plek waar ik voor mezelf heb gekozen. Ik wil geliefd worden en van anderen houden, maar nu in mijn leven ben ik vooral gewoon mezelf aan het zijn – en dat voelt echt goed,” zegt ze. “Ik denk dat er een heel spectrum bestaat van hoe je relaties kunt hebben met mensen in je leven en ze toch heel betekenisvol en eerlijk kunt maken. Maar dat is voor mij eerlijk gezegd nieuw.”
Misschien verrassend geeft Dean toe dat ze in het dagelijks leven moeite heeft met oprechtheid, vaak bevriest onder de druk om precies het juiste te zeggen, op de juiste manier en op het juiste moment. En hoewel haar vrienden vaak grappen over haar ‘één emotioneel moment per jaar’-quotum, is ze gelukkig vastbesloten om de rest van die gevoelens in haar muziek te gieten; de kunst meesterlijk te beheersen om het perfecte moment in een lied vast te leggen waar woorden tekortschieten. In de studio vindt ze die precieze balans zoals ze dat sinds haar doorbraak trouw heeft gedaan: rijk aan gevoel, subtiel in woorden en teder in melodie.
“Ik voel me erg aangetrokken tot kwetsbaarheid in muziek en leg het graag allemaal open. Eén bepaald lied dat ik schreef, deed me afvragen… is dit echt nodig?” lacht ze. Maar verder dan haar persoonlijke catharsis, staat het idee dat haar liedjes een nieuw leven krijgen als emotioneel kompas voor anderen – die samen met haar het leven proberen te begrijpen – centraal in waarom ze doet wat ze doet. “Ik denk dat het antwoord altijd is dat delen nodig is. Want er bestaan ongelooflijk kwetsbare nummers die mijn leven redden wanneer ik me zo verloren voel. En als die er niet waren, wat zou ik dan doen? Dus je móét wel!”
mei 2026
08
